Transplantacja jako metoda leczenia przeżywa kryzys. Województwo mazowieckie plasuje się na jednym z ostatnich miejsc pod względem liczby dawców narządów. Zwiększeniu liczby dokonywanych przeszczepów oraz uzyskaniu społecznego poparcia dla idei dawstwa służy program Partnerstwo dla Transplantacji. List intencyjny w tej sprawie podpisali przedstawiciele wszystkich organów założycielskich mazowieckich szpitali, instytucji ochrony zdrowia oraz Jacek Kozłowski, wojewoda mazowiecki, jako koordynator podpisania listu.

Partnerstwo dla Transplantacji jest ogólnopolskim projektem, realizowanym we wszystkich województwach, skierowanym do wielu odbiorców. Poza szeroko rozumianym społeczeństwem, kluczowymi grupami w jego realizacji są: środowisko medyczne (lekarze, pielęgniarki, dyrektorzy szpitali), przedstawiciele administracji samorządowej i rządowej – zwłaszcza organy założycielskie szpitali, nauczyciele, młodzież szkolna oraz Kościół. Program - pod patronatem Ministra Zdrowia Ewy Kopacz - został zainicjowany przez Polską Unię Medycyny Transplantacyjnej w lutym 2009 roku. Dotychczas list podpisano w województwach małopolskim, podkarpackim i lubuskim.

Od 2007 roku w Polsce drastycznie spadła liczba dokonywanych przeszczepów – o ok. 40%. W 2009 r. pobrano narządy od 420 dawców zmarłych (11 dawców na 1 mln mieszkańców, podczas gdy w Holandii wskaźnik ten przekroczył 25, a w Anglii 15) i 45 żywych. W województwie mazowieckim – od czterdziestu trzech dawców zmarłych i pięciu żywych. Wskaźnik wyniósł 9 osób na 1 mln mieszkańców, podczas gdy np. w województwie zachodniopomorskim było 35 osób na 1 mln. W Polsce przeszczepia się dwa do trzech razy mniej narządów, w porównaniu do rzeczywistych potrzeb, a wielu chorych umiera w oczekiwaniu na przeszczep. Prawie nie wykonuje się przeszczepiania nerek od dawców żywych.

Ważną w rolę zapewnieniu chorym dostępu do leczenia transplantologicznego odgrywają koordynatorzy transplantacyjni w szpitalach. Osoby te odpowiadają za koordynację i organizację działań, zmierzających do pozyskiwania i przeszczepiania narządów. W krajach, w których stanowiska koordynatorów są powszechnie rozwijane, liczba pobieranych i wykorzystywanych narządów jest wysoka. W Hiszpanii pracuje ok. 6 koordynatorów na 1 mln mieszkańców, w Polsce - poniżej 0,5. Dlatego też jednym z działań priorytetowych programu jest przekonanie dyrekcji i organów założycielskich szpitali do tworzenia stanowisk koordynatorów transplantacyjnych.

Przygotowano też specjalny film „Brat dla Brata”, który jest pokazywany na spotkaniach z rodzinami pacjentów dializowanych, ponieważ sam pacjent może czuć się skrępowany, prosząc kogoś z rodziny o oddanie mu jednej nerki. To bliski człowiek, który chce zostać dawcą nerki, powinien przedstawić taką propozycję choremu.

Szacuje się, że na świecie codziennie umiera piętnaście osób, nie mogąc się doczekać przeszczepów, podczas gdy co czternaście minut kolejna osoba jest kwalifikowana do zabiegu. Transplantacja narządów jest metodą leczenia ratującą życie i zdrowie pacjentów. Stosuje się ją w przypadku schyłkowej niewydolności organów, takich jak nerki, serce, wątroba, płuca, trzustka, jelita. Leczenie to umożliwi powrót do zdrowia około 1-1,5 tys. osób w Polsce w skali roku. Wykorzystywane w transplantologii narządy pochodzą głównie od dawców zmarłych. Jedynie nerki i fragmenty wątroby mogą być pobierane od dawców żywych, lecz odsetek tego rodzaju pobrań jest stosunkowo niewielki.