Fortyfikacja będąca pozostałością po umocnieniach obronnych Warszawy z czasów Powstania Listopadowego została wpisana do rejestru zabytków z uwagi na zachowane wartości historyczne i naukowe.

Reduta nr 54 wchodziła w skład kompleksu fortyfikacji wolskich i osłaniała główną placówkę − redutę wolską z kościołem św. Wawrzyńca, dowodzoną przez gen. Józefa Sowińskiego. Oddany pod dowództwo majora Ignacego Dobrzelewskiego obiekt zajmował ok. 2.3 ha. Umocnione wałem i fosą wzgórze miało pomieścić 600 żołnierzy i 7 armat. Symbolem rozpaczliwej obrony reduty została eksplozja magazynu prochowego, a jej bohaterem podporucznik Juliusz Ordon (dowódca artylerii), któremu przypisano jego wysadzenie.

W październiku w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim odbyło się spotkanie w celu omówienia stanu prawnego terenu odnalezionej Reduty Ordona. Podczas rozmów wskazano, że właściwe umiejscowienie fortyfikacji potwierdziły badania archeologiczne z 2010 i 2011 roku. Prace pozwoliły odkryć pozostałości umocnień, wałów ziemnych, ślady dużego wybuchu, a także liczne kule, kartacze, monety czy okucia od mundurów. Wydobyto również szczątki osób wojskowych, które zostaną pochowane w innym miejscu.

Teren między Alejami Jerozolimskimi, ulicą Na Bateryjce oraz aleją Bohaterów Września objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który zakłada na tym obszarze budownictwo mieszkaniowe. Prowadzone są prace nad projektem zmian w planie w związku z odkryciem prawdziwej lokalizacji legendarnej reduty.