W poniedziałek, 29 lipca br. o godz. 12.00 odbył się pogrzeb płk prof. Jerzego Majkowskiego ps. „Czarnego”. W uroczystości wziął udział Wojewoda Mazowiecki Zdzisław Sipiera oraz dr Piotr Oleńczak, Pełnomocnik Wojewody ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych.

fot. Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych

Nabożeństwo zostało odprawione w Bazylice Archikatedralnej p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Warszawie. W jego trakcie Szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk odczytał list od Premiera RP Mateusza Morawieckiego:

W imieniu Rządu RP oddaję hołd prof. Jerzemu Majkowskiemu i wszystkim bohaterskim Powstańcom Warszawy. Jak wielu bohaterów tego wspaniałego pokolenia, pełnił rolę świadka historii. Zapamiętamy go jako oddanego prezesa Warszawskiego Okręgu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, honorowego obywatela Warszawy, który Polsce i temu miastu oddawał wówczas swoje serce (…) – napisał w liście premier Morawiecki.

Pułkownik Jerzy Majkowski był wybitnym Polakiem, był światowej sławy lekarzem, ale był także jednym spośród tych, którzy 75 lat temu z odwagą, determinacją i nadzieją wolności stanęli do Powstania. Był człowiekiem, któremu zawdzięczamy naszą dzisiejszą wolność – powiedział w trakcie uroczystości pogrzebowych Minister Obrony Narodowej Mariusz Błaszczak.

Pan pułkownik odszedł, ale zostawił po sobie wzór postępowania, zostawił postawę, której będziemy wierni. A ta postawa sprowadzała się do miłości Ojczyzny. Był wiernym żołnierzem Rzeczypospolitej, której służył z całych swych sił. Niech spoczywa w pokoju – dodał.

Po nabożeństwie kondukt przeszedł na warszawski Cmentarz Powązkowski, gdzie z wojskowymi honorami pochowano pułkownika Majkowskiego ps. „Czarnego”.

W ostatniej drodze pułkownikowi Jerzemu Majkowskiemu towarzyszyli i oddali hołd przedstawiciele władz państwowych oraz przedstawiciele organizacji kombatanckich i korpusu dyplomatycznego.

Pułkownik Jerzy Majkowski ps. „Czarny” urodził się 17 lutego 1928 r. w Bogatem k. Przasnysza, odszedł 18 lipca 2019 r. w Warszawie, w wieku 91 lat.

Pułkownik prof. Jerzy Majkowski od 1942 roku działał w konspiracji, najpierw jako harcerz Szarych Szeregów w Obwodzie Wola Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej, następnie od 2 sierpnia 1944 roku walczył w Powstaniu Warszawskim, w rejonie cmentarzy wolskich, w składzie Kompanii „Anna” Batalionu NOW-AK „Antoni”. Od 7 sierpnia służył w Batalionie „Gustaw” w składzie Zgrupowania AK „Róg”, uczestnicząc w walkach na Starym Mieście. 13 sierpnia został ranny na ulicy Kilińskiego podczas eksplozji niemieckiego „czołgu pułapki”. Od 2 września walczył w Śródmieściu. Po Powstaniu, od października 1944 roku wzięty do niewoli niemieckiej - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel (10-24 października 1944 r.), następnie osadzony w Stalagu VI J Dorsten, następnie Kommando "Krefeld".

Po wyzwoleniu służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie w Hameln. W lipcu 1945 odkomenderowany do Polskiego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Hohenwepel i Maczkowie. Świadectwo dojrzałości uzyskał 25 lutego 1947 roku (profil matematyczno-fizyczny).

W czerwcu 1947 roku powrócił do kraju, gdzie rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Medycznej w Warszawie. Dyplom lekarski uzyskał w 1952 r. Był specjalistą z zakresu neurologii, członkiem zarządu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, prezesem Okręgu Warszawskiego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, członek Rady do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, członkiem Mazowieckiej Rady Kombatanckiej oraz członkiem Związku Powstańców Warszawy.

Za swoje zasługi i waleczność uhonorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Krzyżem z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym oraz innymi odznaczeniami.

Od czerwca 2019 roku Honorowy Obywatel m.st. Warszawy. W maju 2019 roku awansowany do stopnia pułkownika WP w stanie spoczynku.