Podczas dzisiejszego uroczystego spotkania, które odbyło się w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim w Warszawie, Wicewojewoda Mazowiecki Artur Standowicz wręczył odznaczenia państwowe i resortowe.

KRZYŻE KOMANDORSKIE ORDERU ODRODZENIA POLSKI

Antoni Olechnowicz (Order nadany pośmiertnie) – ps. „Krzysztof, „Kurkowski", „Lawicz", „Pohorecki", „Meteor", był kpt dypl. Wojska Polskiego, podpułkownikiem Armii Krajowej, ostatnim komendantem Wileńskiego Okręgu AK i Ośrodka Mobilizacyjnego Wileńskiego Okręgu AK. W 1930 r. ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej w stopniu podporucznika, po czym rozpoczął studia w Wyższej Szkole Nauk Politycznych w Wilnie. W latach 1935-1937 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie, którą ukończył w stopniu kapitana dyplomowanego. We wrześniu 1939 r. brał udział w wojnie obronnej Polski. Na początku października 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej z której wkrótce zbiegł.
Po powrocie do Wilna od razu podjął działalność niepodległościową w ramach Komisariatu Rządu, w którym objął funkcję szefa wydziału wojskowego. Od lipca 1941 do polowy 1942 r. pełnił funkcję komendanta Garnizonu Miasta Wilna. W kwietniu 1944 r. objął dowództwo I Zgrupowania AK, którym dowodził podczas operacji „Ostra Brama”. Jako jeden z nielicznych oficerów wileńskiej AK w lipcu 1944 r. uniknął aresztowania przez NKWD. Kontynuował działalność niepodległościową. Od końca marca 1945 r. na stanowisku komendanta Okręgu Wileńskiego. Latem tego roku przeprowadził sprawnie ewakuację wileńskiego ośrodka dowódczego do Polski centralnej. W sierpniu 1945 r. nawiązał bezpośredni kontakt ze Sztabem Naczelnego Wodza. W grudniu 1945 r. podporządkował sobie oddziały partyzanckie dowodzone przez mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę” (5 i 6 Brygadę Wileńską AK). W lutym 1947 r. przedostał się do Paryża, skąd po otrzymaniu instrukcji powrócił do kraju. Kontynuował działalność niepodległościową dowodząc kadrowym Ośrodkiem Mobilizacyjnym Okręgu Wileńskiego AK. Aresztowany 26 czerwca 1948 r. we Wrocławiu. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie skazany na karę śmierci. Stracony 8 lutego 1951 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Szczątki ppłk. Antoniego Olechnowicza odnaleziono wiosną 2013 r. w kwaterze „Ł" Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie. Antoni Olechnowicz został uroczyście pochowany w Panteonie - Mauzoleum Wyklętych - Niezłomnych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Marcin Norbert Gugulski – w okresie PRL związany był z działalnością Gromady Włóczęgów 1 Warszawskiej Harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka. Współpracował z Komitetem Obrony Robotników, w latach 1980–1981 działacz Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie Warszawskim. Związany z podziemnym wydawnictwem Głos, był jednym z redaktorów czasopism NSZZ „Solidarność”, „Głos”, „Wiadomości Dnia” i „Wiadomości”. Po 1989 r. pracownik wydawnictw oraz dziennikarz, Był rzecznikiem prasowym rządu Jana Olszewskiego w randze podsekretarza stanu w URM.

SREBRNE KRZYŻE ZASŁUGI

Ryszard Olczak – Od 2010 r. członek Powiatowej Komisji Rewizyjnej Związku OSP RP. W czasie powodzi z 2010 r. aktywnie i ofiarnie uczestniczył w działaniach podejmowanych na rzecz pomocy poszkodowanym przez żywioł. Jest jednym z inicjatorów wybudowania w miejscu przerwania wału przeciwpowodziowego kapliczki upamiętniającej to tragiczne zdarzenie, przyczynił się również do organizacji w tym miejscu corocznych spotkań. Ryszard Olczak propaguje również działalność kulturalną na terenie Gminy Słubice, a zwłaszcza na tzw. terenach nadwiślanych.

Zbigniew Kazimierz Szymański –urzędnik Ministerstwa Środowiska, pracownik naukowy Instytutu Ochrony Środowiska, założyciel i członek Stowarzyszenia Konsultantów Ocen Środowiskowych, członek Polskiej Izby Ekologii i Ligi Walki z Hałasem, działacz turystyczny, społeczny i charytatywny, harcmistrz, instruktor harcerski, wieloletni drużynowy drużyn harcerskich. Założyciel i wieloletni przewodniczący Harcerskiego Stowarzyszenia Historycznego w Warszawie. Współautor i realizator wielu pionierskich przedsięwzięć organizowanych na terenie Chorągwi Lubelskiej ZHP. Jest autorem publikacji o harcerstwie Od wielu lat aktywnie współpracuje ze środowiskami harcerskimi, ogniwami PTTK oraz organizacjami kombatanckimi i charytatywnymi. Propaguje działalność patriotyczną poprzez współorganizowanie imprez o charakterze niepodległościowym, upamiętniających miejsca pamięci narodowej oraz walki i męczeństwa narodu polskiego.

BRĄZOWE KRZYŻE ZASŁUGI

Zdzisław Jan Mróz – W latach 80 zbudował wzorowe gospodarstwo rybackie o powierzchni 50 ha, które prowadzi nieprzerwanie. Wspiera społecznie działalność rolniczą i rybacką na terenie województwa lubelskiego ora imprezy rolnicze.  Jest wieloletnim członkiem Związku Producentów Ryb. Zdzisław Mróz od lat znany jest w rejonie Ryk jako oddany krzewiciel wartości patriotycznych, fundator pomnika ofiar hitlerowskiej okupacji w Woli Zadybskiej oraz pomnika Mariana Bernaciaka ps. Orlik - żołnierza wyklętego. Odznaczony srebrnym medalem jako Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej (2013), Zasłużony dla Związku Inwalidów Wojennych (2013), Zasłużony dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (2015).

Mieczysław Paderewski – jest rzemieślnikiem, posiada dyplom mistrza w zakresie kuśnierstwa i kożuszkarstwa. Od 1975 roku należy do Cechu Kuśnierzy Kożuszkarzy Rękawiczników i Garbarzy. Firma, która prowadzi znana jest na rynku krajowym i poza granicami naszego kraju. Jest zaangażowany społecznie, zawodowo i patriotycznie. Jako członek Cechu czynnie uczestniczy w samorządzie cechowym. Jest Działalność rzemieślnicza Mieczysława Paderewskiego została uhonorowana odznaczeniami Związku Rzemiosła Polskiego, w tym najwyższym odznaką - Platynowym Medalem im. J. Kilińskiego.

Mirosław Ryziński – należy do najbardziej cenionych w środowisku lokalnym działaczy na rzecz Ochotniczej Straży Pożarnej. Aktywnie działa jako strażak, wyjeżdża do pożarów. Od 1999 r. nieprzerwanie pełni funkcję Prezesa Zarządu OSP w Dłużniewie. Dzięki jego operatywności i dobrej współpracy z druhami przystąpiono do ratowania budynku remizy (obiekt wybudowano przed II wojną światową). Swoją nienaganną postawą dawał przykład pozostałym strażakom ochotnikom, a także mobilizował ich do wykonywania społecznie prac remontowych przy odnawianiu budynku remizy co zaowocowało w 2008 r. oddaniem obiektu do użytku. Z Jego inicjatywy nadano jednostce Sztandar z okazji 80-lecia jej powstania.

Izabela Krystyna Zubko-Jarnicka – poetka, pisarka, dziennikarka  i publicystka publikująca pod nazwiskiem Zubko. W bieżącym roku obchodzi jubileusz 25-lecia debiutu książkowego. Absolwentka Studium Literacko-Artystycznego przy Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (2008). Wydała 10 zbiorów poetyckich oraz biografii poety, krytyka i dziennikarza -Stanisława Stanika pt. „Mały pisarczyk z Małoszyc". Była jurorką krajowych międzynarodowych konkursów poetyckich. Posiada szereg publikacji w prasie krajowej i zagranicznej. Jej wiersze zostały przetłumaczone na język angielski, litewski, rosyjski, ukraiński oraz francuski. W 2016 roku została uhonorowana statuetką im. Stanisława Moniuszki, która przyznawana jest przez Centrum Kultury Polskiej na Litwie. W sierpniu 2017 r. otrzymała honorową odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej".
 

Krzysztof Zyzek – Brygadier w st. spocz. Krzysztof Zyzek z jednostkami ochrony przeciwpożarowej związany był od 1990 roku. Swoją karierę w strukturach Państwowej Straży Pożarnej rozpoczynał jako szeregowy funkcjonariusz pożarnictwa. Następnie pełnił funkcję Dowódcy Jednostki Ratowniczo – Gaśniczej Komendy Powiatowej PSP w Kozienicach. W 2007 roku, decyzją Mazowieckiego Komendanta Wojewódzkiego PSP, został powołany na stanowisko Zastępcy Komendanta Powiatowego PSP w Kozienicach. Od września 2013 roku do chwili odejścia na emeryturę, w sierpniu 2017 roku, był Komendantem Powiatowym PSP w Kozienicach.

Jako funkcjonariusz Państwowej Straży Pożarnej uczestniczył w wielu akcjach ratowniczych, podczas których wyróżniał się specjalistyczną wiedzą i analitycznym myśleniem. Jako dowódca odcinków bojowych kierował dużymi siłami ratowniczymi przy obronie wałów przeciwpowodziowych na rzece Wiśle w 2010 r. w gminach: Sieciechów i Gniewoszów. To, między innymi, dzięki jego zdolnościom dowódczym i sprawnej organizacji akcji ratowniczych, udało się uchronić wały przed przerwaniem. Jego zaangażowanie w budowanie systemu bezpieczeństwa przeciwpożarowego dla mieszkańców powiatu kozienickiego przejawiało się m.in. licznymi inicjatywami włączania nowych jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych do Krajowego Systemu Ratowniczo - Gaśniczego. Bryg. w st. spocz. Krzysztof Zyzek aktywnie uczestniczył także w organizacji zawodów sportowo - pożarniczych na poziomie wojewódzkim i ogólnopolskim. W swojej służbie w strukturach Państwowej Straży Pożarnej  zawsze wykazywał się profesjonalizmem i dużym doświadczeniem.

MEDAL SREBRNY ZA DŁUGOLETNIĄ SŁUŻBĘ

Anna Małgorzata Pamięta – od ponad 20 lat pracuje w Tramwajach Warszawskich w Zakładzie Naprawy Tramwajów, gdzie  pełni funkcję zastępcy kierownika zakładu ds. planowania i koordynacji. Sprawuje bezpośredni nadzór nad sporządzaniem planu gospodarczego macierzystego zakładu jak również koordynuje obsługę pracowników w zakresie kadrowym i spraw pracowniczych. Jest czynnie zaangażowana w naprawy historycznych wagonów i zdobywa fundusze na ten cel. Uczestniczy w pisaniu monografii Zakładu Naprawy Tramwajów na 100-lecie tramwajów elektrycznych, jak również na 110-lecie przypadające w 2018 r. Dzięki m.in. jej staraniom zostały odbudowane ozdobne elementy zabytkowej hali głównej i zorganizowano wystawę historycznych fotografii oraz zamontowano oryginalny odlew warszawskiej syrenki, która od 1908 r. była herbem warszawskich tramwajów elektrycznych.

MEDALE „PRO PATRIA”

Medale nadawane w uznaniu wybitnych zasług położonych w walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, przyznawane przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Pan Roman Włodzimierz Barszcz

Pan Marek Bogdan Janczyk

Pan Tomasz Krzemiński

Pani Zofia Pawlak

MEDALE „OBROŃCY OJCZYZNY 1939-1945”

Medale nadawane w uznaniu wybitnych zasług położonych w walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, przyznawane przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Janina Pradyszczuk – kombatantka,
w czasie II wojny światowej pod pseudonimem „Biedronka" działalła w Batalionach Chłopskich. Była kolporterką prasy konspiracyjnej, w jej mieszkaniu w Mordach znajdował się punkt kontaktowy łączników Komendy Okręgu Podlaskiego BCh
z Komendy Głównej. Brała udział przy przewożeniu radiostacji, opiekowała się partyzantami
i łącznikami przejeżdżającymi przez Mordy i Siedlce, udzielała schronienia ukrywającym się. W jej domu były przepisywane artykuły do prasy konspiracyjnej. Odznaczona: Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem „Zwycięstwa i Wolności 1945", Złotą Odznaką za Zasługi w Pracy Zawodowej, Srebrną i Złotą Odznaką Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego.

Pan Wacław Sobulski – kombatant, przed wybuchem II wojny światowej należał
do organizacji młodzieży wiejskiej „Wici”. W styczniu 1940 r. wstąpił do placówki ZWZ-AK w Rzeczniowie. Po zaprzysiężeniu przyjął pseudonim "Semen", pełnił funkcję łącznika. zajmował się m.in. gromadzeniem i zabezpieczaniem broni
i amunicji pozostałej po walkach podczas wojny obronnej 1939 r. Dostarczał ją
w wyznaczone przez dowództwo miejsce. W czerwcu 1944 r. wstąpił do oddziału leśnego Wincentego Tomasika ps. „Potok” w rejonie Starachowic.
W sierpniu 1944 r. brał udział w walkach zbrojnych z Niemcami (Lubień, Jasieniec Iłżecki, leśnictwo Klepacze).